پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

براساس اعلام ارگان رسانه‌ای حزب کارگزاران سازندگی، ۳۰ تابلوی ارزشمند از موزه امام علی (ع) (وابسته به شهرداری تهران) خارج شده و به کشور امارات منتقل شده‌اند. آن‌طور که سایت World art Dubai نشان می‌دهد ۱۴ اثر فاخر هنرمندان ایرانی متاسفانه فروخته شده‌اند. وقتی ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران در تازه‌ترین جلسه شورا درباره این اتفاق حرف زد و خبر داد که این آثار از موزه خارج شده و برنگردانده شده‌اند و حتی ارزش یکی از آن‌ها به تنهایی ۳۰ میلیارد تومان است، هیچ‌کس تصور نمی‌کرد بخشی از تابلوها- که البته ردی از آن‌ها پیدا شده- چند ماه قبل به فروش رسیده باشند. امانی روز یک‌شنبه در دویست‌وشصت‌ونهمین جلسه شورای شهر تهران به این موضوع پرداخت و طبق بند ۸ ماده ۸۰ قانون اختیارات و وظایف شورا و شهرداری‌- که درباره وظیفه شورای اسلامی شهر در نظارت بر اداره و حفظ دارایی‌های شهرداری‌هاست- خواستار پیگیری موضوع در شورا و ارائه توضیح از جانب شهرداری شد. او همچنین گفت، آثاری از موزه خارج شده که یک مورد از آن‌ها ۳۰ میلیارد تومان ارزش مادی داشته است.

اگر این ساختمان را از ته ببریم و بخوابانیم و دوباره سر جایش بگذاریم هیچ آسیبی به آن نخواهد رسید. "این گفته‌های «هوشنگ خانشقاقی» طراح و سازنده اولین ساختمان بلندمرتبه تهران حول‌وحوش سال‌های ١٣٢٨-١٣٣٠ است.مهندس هوشنگ خانشقاقی در واپسین روز‌های عمر خود همواره این تعبیر را به کار می‌برد: «من و آدم‌هایی نظیر من فکر نمی‌کنیم موجودات فوق‌العاده‌ای هستیم. ما آدم‌هایی عادی هستیم عادی و مثل پیچ. ماشینی هست که شما می‌خواهید آن را درست کنید و احتیاج به یک پیچ دارد. به اوراقچی مراجعه و این پیچ را پیدا می‌کنید و سرجایش می‌گذارید و ماشین راه می‌افتد؛ ماهمان پیچ هستیم. باید ما را پیدا می‌کردند و سرجایمان قرار می‌دادند، اما رسم روزگار خلاف این بود. همین پیچ‌هایی را که مثال زدم دنیا را عوض می‌کردند. برعکس ممالک مترقی جهان، در مملکت ماکسی نبود که وقتش را صرف پیدا کردن این پیچ‌ها کند و حتی اگر پیدا می‌کردند هم آن را دور می‌انداختند.»مهندس هوشنگ خانشقاقی سال ١٣٨۵ از دنیا رفت.

در طول تاریخ، آثار هنری که با اصل‌شان مو نمی‌زنند کم نبوده است. حتی در مواردی این آثار با اصل‌شان اشتباه گرفته می‌شد که در این مطلب قرار است بیشتر از آن‌ها بگوییم. البته این کپی‌کاری‌ها معمولا با استناد به اصل اثر است و نمی‌توان آن‌ها را شبیه برخی نقاشی‌هایی دانست که بعد از روی دیوار گالری رفتن ماجرای کپی بودن‌شان از روی یک اثر مشخص می‌شود.